سه خواهر

نمایشنامه «سه خواهر» اثر آنتوان چخوف، داستانی تلخ و تامل‌برانگیز از زندگی سه خواهر به نام‌های اولگا، ماشا و ایرینا است که در شهری کوچک و بی‌روح در روسیه زندگی می‌کنند و در رویای بازگشت به مسکو، شهری که نماد زندگی، فرهنگ و امید برایشان است، به سر می‌برند. این سه زن، هر یک با حسرت‌ها، ناکامی‌ها و آرزوهای بربادرفته، نماینده نسلی‌اند که در کشاکش میان گذشته‌ای باشکوه و آینده‌ای مبهم گرفتار آمده‌اند.
چخوف با نگاهی واقع‌گرایانه و در عین حال شاعرانه، روابط انسانی، سکون زندگی بورژوایی، و تضاد میان آرزو و واقعیت را به تصویر می‌کشد. در کنار شخصیت‌های اصلی، حضور شخصیت‌هایی چون برادرشان آندری و همسرش ناتاشا، یا افسری به نام ورشینین، بر لایه‌های روانی و اجتماعی داستان می‌افزاید.
«سه خواهر» بیش از آنکه روایتی از رخدادهای بزرگ باشد، تماشای آرام و دردناک فروپاشی تدریجی امید است؛ نمایشی از بی‌تحرکی، گذر زمان و حس عمیق بی‌معنایی که در لحن محزون اما صادقانه چخوف متبلور می‌شود. این اثر یکی از شاهکارهای ادبیات نمایشی مدرن به شمار می‌رود که هنوز نیز با ذهن و دل مخاطبان امروز گفت‌وگو می‌کند.
چخوف این نمایشنامه را در سال ۱۹۰۰ نوشت و برای نخستین بار در ژانویه ۱۹۰۱ در تئاتر هنری مسکو (Moscow Art Theatre) به کارگردانی کنستانتین استانیسلاوسکی و ولادیمیر نمیروویچ-دانچنکو به روی صحنه رفت.
این اثر یکی از چهار نمایشنامه بزرگ چخوف است که در کنار مرغ دریایی، دایی وانیا و باغ آلبالو، سبک خاص او در پرداختن به روزمرگی، حسرت، و گذر زمان را نمایندگی می‌کند.